مدح مولا امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
نه هر آشفته دلی بی‌سر و سامان علی‌ست هر که سلمان علی بود مسلمان علی‌ست خلق مسکـین و یـتـیم ند و اسیـرند هنوز چاره‌شان جرعه‌ای از سورۀ انسان علی‌ست اولـیـن آیــۀ قــرآن عـلـی فــاطـمـه بـود پـس کجـا آیـۀ پـایـانی قــرآن عـلـی‌ست صبح فـردا که همه عـالم و آدم جـمعـند کفر و ایمان همه شرمندۀ میزان علی‌ست عرش و لوح و قلم و کرسی و ملک و ملکوت همگی یک طرف و یک طرف ایمان علی‌ست راه را گـم نکـنـد خواهـش مـردم نـکـند در شب حادثه دستی که به دامان علی‌ست از دم صـبـح ازل یـکـسـره تـا شـام ابـد هر که در سلک وجود آمده مهمان علی‌ست |